Առիւծ մի կորիւն ծնաւ, եւ ժողովեցան կենդանիքն ի տես եւ յուրախութիւն: Գայ աղուէսն ի մէջ բազմամբոխին եւ մեծահանդիսիւ նախատեաց զառիւծն յատեանն բարձր ձայնիւ եւ անարգեաց, թէ`

 — Ա՞յդ է քո կարողութիւնդ, զի մի՛ կորիւն ծնանիս եւ ոչ բազում:

Պատասխանի ետ առիւծն հանդարտաբար եւ ասէ.

 — Այո՛, մի՛ կորիւն ծնանիմ, բայց առիւծ ծնանիմ եւ ոչ աղուէս քան զքեզ:

Մի առյուծ ձագ է ունենում, և բոլոր կենդանիները հավաքվում են՝ տեսնելու և ուրախանալու այդ իրադարձությամբ։
Աղվեսը գալիս է ամբոխի մեջ և մեծամտորեն սկսում է ծաղրել առյուծին՝ ասելով.
— Դա՞ է քո կարողությունը, որ միայն մեկ ձագ ես ունեցել, ոչ թե շատ։
Առյուծը հանգիստ պատասխանում է.
— Այո՛, ես մեկ ձագ եմ ունենում, բայց այն առյուծ է, ոչ թե աղվես, ինչպես դու։