Օշոյ առակնԵրը

Черепаха и скорпион

Однажды скорпион попросил черепаху перевезти его через реку. Черепаха отказывалась, но скорпион упросил ее.

— Ну, хорошо, — согласилась черепаха, — только дай слово, что ты меня не ужалишь.

Скорпион дал слово. Тогда черепаха, посадила его на спину и поплыла через реку. Скорпион сидел смирно всю дорогу, но у самого берега больно-пребольно ужалил черепаху.

— Как тебе не стыдно, скорпион? Ведь ты же дал слово! — закричала черепаха.

— Ну и что? — хладнокровно спросил черепаху скорпион. — Скажи, почему ты, зная мой нрав, согласилась везти меня через реку?

— Я всегда стремлюсь помочь каждому, такова уж моя природа, — ответила черепаха.

— Друг мой, — ответил ей скорпион, — твоя природа — помогать всем, а моя — всех жалить. Так что же, свою природу ты превратишь теперь в великую добродетель, а мою назовешь подлостью?

Կրիան և կարիճը

Մի անգամ կարիճը խնդրեց կրիային իրեն տանել գետի վրայով: Կրիան հրաժարվեց, բայց կարիճը հորդորեց նրան:

-Դե, լավ,-համաձայնեց կրիան,- միայն խոսք տուր, որ դու ինձ չես խայթի: Կարիճը խոսք տվեց, այդ ժամանակ կրիան նրան դրեց մեջքի վրա և լողացին գետի վրայով: Կարիճը ամբողջ ճանապարհին զգաստ նստել էր, բայց ափի մոտ ցավոտ խայթեց կրիային:

-Ինչպե՞ս չես ամաչում, կարի՛ճ, ի վերջո դու խոսք էիր տվել,-գոռաց կրիան:

-Հետո ի՞նչ,-սառնասրտորեն հարցրեց կարիճը կրիային, ասա՛ ինչու՞  դու իմանալով իմ բնավորությունը՝ համաձայնեցիր ինձ տանել գետի վրայով:

-Ես միշտ ձգտում եմ օգնել յուրաքանչյուրին, այդպիսին է իմ բնույթը,-պատասխանեց կրիան:

-Իմ ընկեր,-պատասխանեց նրան կարիճը,- քո բնույթն է օգնել բոլորին, իսկ իմը՝ ցավեցնել: Այնպես որ, քո բնավորությամբ դու ձեռք կբերես մեծ առաքինություն, իսկ իմով՝ հիմարությու՞ն: